Piwulange Allah SWT bab Nyegah Rusake Amal

- Emoh yen diarani Isa Al Masih iku dudu Tuhan. Emoh yen diarani Isa Al Masih iku dudu putraNe Allah. Emoh yen diarani Sang Guru Sejati iku dudu Allah. Emoh yen diarani Nur Muhammad iku dudu Allah. Emoh yen diarani manungsa iku dudu ple­tike Gusti Allah. Penolakan kang meng­ke­ne iki ateges nolak ayat2E Gusti Allah sing mucalake bab TUHID, meng­Esakan Allah kanthi konsek­wen. Mula banjur kejegur ing kekafiran! Dheweke yakin yen kapracayane iku wis bener lan yakin yen bakal nggayuh swarga, nanging Gusti Allah kagungan peni­laian liya. Apa keyakinane iku ora digang­gu dening wisike Malaikat ing atine sing suci? Pranyata IYA. Dheweke saka sethithik ngarah marang tekad, yen keyakinan iki pranyata salah, apa boleh buat, iku risiko­ne! Yen wis mengkene, ateges atine wis tinutup rapet lan dadi atos. Tembunge yen bab iki dirembug, mbok nganti Dina Kiamat ya ora ana enteke. Dhe­weke ora ngira babarpisan yen ing Dina Kiamat dheweke bakal oleh ke­putusan kang sanyata langsung saka Allah Kang Maha Agung, Kang Maha Esa. KeputusanE wis cumepak ing Al Qur’an, yaiku amarga nolak ayat2 pepa­ringE Allah, mula sira kejegur ing kekafiran, kanthi akibat sakabehe amalan2-ira Ingsun ilangake (dihapus), lan cukup Neraka Ja­han­nam minangka papan bali kang sa­becik-becike tumrap sira!! Dudu Ingsun sing nyiksa sira, nanging sira nyiksa dhiri­nira dhewe. Mengkono gambarane kanthi reringkesan. Aku Kepriye?

b. Bisane wong pracaya menawa ing sawise mati bakal ketemu karo Gusti Allah, iku kawiwitan saka krungu utawa ma­ca. Banjur ana pengaruh saka pengalaman ing urip sadina-dina lan tambahan kawruh lan wacan. Uga saka pasrawungan. Kabeh mau yen ora ngalami kondhisi krisis ing babagan mental (amarga saka sebab2 fisik utawa non fisik), tuwuh ngrembakane IMAN dadi alon utawa kandheg. Mula krisis iku penting. Ing kaanan krisis wong banjur golek cekelan, golek dalan. Ing basa Islam kaanan ngono iku diarani ujian utawa pacoban.

2. Nasibe amalane wong2 kafir

Firman Allah :

a. "Satuhune wong2 sing kafir ma­rang ayat2E Allah lan mateni para Na­bi tanpa sebab sing bener, lan ma­teni wong2 sing ngakon tumindak be­cik, dheweke padha gembirakna yen dheweke bakal nampa siksa sing perih. Dheweke iku wong2 sing musna (ilang) (pahala) amal-amale ing donya lan ing akhirat, lan dheweke padha ora oleh pa­nulung (3:21-22)."

Keterangan :

Sapa wae sing mateni Nabi, iku genah yen nindakake dosa gedhe. Papane ing ne­raka. Mateni wong2 sing ngakon tumindak becik iku genahe kepriye ? Becike kaatur­ake conto :

– Ana bramacorah cacah 5 padha ngum­pul ing omahe salah siji saka ing an­tarane wong lima iku. Rundhingan bab olehe arep ngrampog ing omahe juragan mbako. Ora kenyana-nyana yen mantune wong sing duwe omah uga ngrungokake rundhingan iku. Nalika bengi klompok bra­macorah mau arep mangkat, clurit, sen­ja­ta lan senjata tajem liyane wis dicepakake, mantu mau kanthi alus nyegah tumindake ngrampog iku. Ora kakehan omong, mantu mau dipulasara nganti semaput, banjur ditumpakake mobil sing arep dienggo ngrampog, lan ing dalan setengahe alas sing sepi, banjur diglundhungake jurang jero, dadi lan tiwase. Tumindak mateni wong sing ajak2 marang kabecikan meng­kene iki dening Gusti Allah diancam Neraka Jahanam, lan sakabehe tumindak kabecik­ane wong2 iku ora oleh pahala babarpisan ing donya saiki lan ing akhirat besuk.

b. "Satuhune wong2 kafir lan nga­lang-alangi (manungsa) saka DalanE Allah (yaiku Islam) sarta mungsuhi Rasul sawise pituduh iku gamblang tum­rap dheweke, dheweke iku ora bisa menehi mudharat marang Allah sethithik-sethi­thika, lan Allah bakal ngilangi (pahalane) amal2-e (47 : 32 )."

Katerangan :

Ngalang-alangi saka dalanE Allah iku contone, mengkene :

Ora perlu kowe melu2 sinau ngaji. Ora perlu anut grubyug sinau shalat. Al Qur’an iku kabudayane wong Arab lan ora cocog kanggo wong Jawa. Wong Jawa kok sholat ; iku kena diarani mblenggu awake dhewe. Ngiket dhirine kanggo dhingklak-dhingkluk sedina kaping lima. Wong Jawa iku cukup ngleluri buduyane leluhur, yaiku laku priha­tin, tapa ing rame, tapa ing sepi, lan seme­di. Nyatane para leluhur kabeh klebu wong2 sing becik bebudene, kajen keri­ngan ing bebrayan lan senajan ora sugih banget, nanging semulur rejekine.

Wong sing duwe gegebengan ngene iki ora ngerti yen tumindak ngono iku bakal ana akibate kang ngrugekake dhirine dhe­we ing dina akhirat.

c. "Lan wong2 kafir, kacilakan kanggo dheweke, 1an Allah nyasarake amal-amale.Iku disebabake dheweke padhaora seeng karo apa sing diparingake Allah (yaiku Al Qur’an) lan Allah banjur ngilangi (pahalane) amal-ama1e (47:8-9)."

"Wong2 sing kafir marang: Pange­rane (Allah), amal-amale bakal dadi awu diterjang angin gedhe ing sawijine dina sing angine banter. Dheweke ora bisa njupuk manfaat sethithika wae saka apa sing wis padha ditindakake. Kaya ngono iku sasar sing adoh. (14: 18)."

Keterangan:

Ing bebrayan apa pancen ana wong sing kafir (ora pracaya) bab anane Allah Kang Yasa alam sawegung? Ana! Ing antarane wong2 iku ana sing klebu ing go­longane NIHILIS (nihil = kosong saka agama), FREE THINKER (pemikir bebas tanpa agama), PANLOGISME (sakabehe wae kudu dibalekake menyang nalar = lo­gika = logos), RASIONALISME (Yen ne­moni apa wae kudu digatekake, digoleki dhasar2-e sarana pamikir kang sistematis lan sabanjure yen nindakake apa2 kudu nganggo dhasar iku ; ora kena mung pra­caya ngono wae), SEKULERISME (asale saka tembung saecularia = barang2 ka­donyan dadi sekularisme iku paham sing matesi pamikir lan wawasan mung ing lingkup duniawi ; ora mbutuhake tembus ing kepentingane urip akhirat), MATERI­ALISME (sing dadi pemikiran cukup mung sing asipat materi ; ora perlu mikir sing ghaib, ora perlu mikir bab Allah lan agama), ugaHUMANISME (wawasan peri kema­nusiaan sing tanpa disangkutake karo aga­ma ; dadi wawasane ora tembus karo iman). Wong2 ngono iku ngemohi sebagi­an utawa sawutuhe Al Qur’an lan narik garis pemisah sing tegas antarane negara lan agama, antarane bisnis lan agama. 

http://www.panjebarsemangat.co.id/tasawuf/page/22